Productinformatie Honing
Honing
Honing is een vloeibare substantie vol van natuurlijke suikers, mineralen en sporenelementen, die ontstaat als bijen nectar uit bloemen verzamelen en deze vervolgens “omzetten”. De nectar wordt namelijk door het toevoegen van enzymen en door indikking door middel van verdamping omgezet in honing. Door het omzetten van de nectar in honing wordt de vloeistof rijker aan suikers, voedzamer en langer houdbaar.
De haalbijen uit een bijenvolk zuigen de vochtige nectar uit bloemen en bloesem op in hun honingmaag en voegen er direct, vanuit hun speekselklieren en hun borststuk, de eerste enzymen en goede bacteriën aan toe. Na thuiskomst in hun kast wordt de zo verrijkte nectar aan de huisbijen afgegeven. Doordat de nectar vervolgens nog meerdere malen door de bijen van elkaar wordt overgenomen komen er steeds meer enzymen in de honing. Dit overnemen tussen de werksterbijen gebeurt veel tijdens het indampen van de nectar. Door ventilatie in de bijenkast, waar de bijen veelal zelf voor zorgen, wordt de nectar ingedikt van een vochtgehalte van zo’n 80% tot een vochtgehalte van zo’n 20%. Pas dan wordt de honing met een wasdeksel afgedekt in de cel. Dan begint de rijping. Tijdens deze rijping wordt de sacharose uit de nectar grotendeels omgezet in glucose en fructose. Als de honing voldoende gerijpt is kan deze door de imker geoogst worden. Wanneer een imker ziet dat een honingraam volledig verzegeld is, dus geheel van wasdekseltjes voorzien, kan hij het raam uit de bijenkast nemen en volgt het verwerkingsproces. Dit kan zijn:
Persen
Bij persing worden de honingraten verbrijzeld en het aldus ontstane mengsel door een doek geperst, waarbij de wasdeeltjes achterblijven. Dit gebeurde vooral vroeger met de honing uit bijenkorven.
Raathoning
Raathoning is honing die door de bijen in volkomen nieuwe raat is opgeslagen zonder dat de imker gebruik heeft gemaakt van kunstraat. Raathoning wordt ook wel sectiehoning genoemd, vooral als er sprake is van nette vierkante stukken raathoning (en al helemaal als het regelrecht vanuit de bijenkast tussen 4 plankjes zit – waarbij de bijen het dan dus zelf tussen die 4 plankjes hebben opgeslagen). Omdat de bijen de raten helemaal zelf hebben gebouwd is het mogelijk de raathoning in zijn geheel op te eten.
Brokhoning
Brokhoning (ook wel raatbrok in honing genoemd) is raathoning die in een pot is gedaan waarna die pot verder met vloeibare honing is afgevuld. De vloeibare honing en het stuk raat mogen van dezelfde soort zijn, maar vaak wordt voor de vloeibare honing acaciahoning of robiniahoning gebruikt omdat deze zeer lang vloeibaar blijft. Dat is van belang voor de verkoop want als de honing gaat kristalliseren dan zie je de honingraat niet meer.
Crèmehoning
Wanneer de imker de honing, voordat dat deze in potten wordt gedaan, gaat enten met een zeer kleine hoeveelheid fijn kristalliserende honing en de honing daarna een aantal weken dagelijks roert krijgt men als eindproduct crèmehoning. Deze honing kristalliseert niet verder en blijft daardoor heel lang soepel en smeerbaar.
Smaak en houdbaarheid
Wanneer er meer stuifmeel in de honing zit zal de honing sneller “versuikeren” ofwel kristalliseren. Dit is een natuurlijk proces. Het is mogelijk deze honing weer vloeibaar te maken door hem enigszins te verwarmen, zeker niet hoger dan 40° Celsius, omdat anders de enzymen en goede bacteriën in de honing afsterven. Dan blijft alleen een zoete substantie over, die weinig voedingswaarde meer heeft.
Het kristalliseren van honing is dus een teken dat de honing niet verhit is geweest en alle voedingsstoffen nog aanwezig zijn. Honing die eenmaal boven 40° Celsius verhit is geweest, kristalliseert namelijk niet meer. Ook “versuikerde” honing is heel erg lang houdbaar en blijft erg lang zijn voedingswaarde behouden. Meestal veel langer dan op de pot staat aangegeven.
Wat de smaak van honing betreft kan grofweg gesteld worden dat hoe donkerder de honing van kleur is, hoe pittiger de smaak.
